Op de motor met DFDS naar Noord Engeland

Op de Vakantiebeurs 2016 trad Noord Engeland als gastland op. Een goede aanleiding om met onze motorfietsen eens die kant op te gaan. Op de dag na de 400e sterfdag van Shakespeare en de dag waarop de wielrenners in Luik-Bastenaken-Luik (met een Nederlandse winnaar!) worden geteisterd door regen- en hagelbuien vertrekken wij naar de DFDS-veerboot in IJmuiden.

Noord Engeland is globaal het gebied tussen Northumberland (de grens met Schotland) in het noorden en Cheshire in het zuiden. Dus ook inclusief Hull, culturele hoofdstad van het Verenigd Koninkrijk in 2017. De wind is harder dan gewenst, wat ons betreft. Op de motor, dus waarschijnlijk ook wel aan boord straks.

Dek 4

Rond vier uur naderen we de veerboot. De anderhalf uur vanuit huis hebben we droog overbrugd, maar vijf kilometer voor aankomst pikken we toch nog een hagelbuitje mee: 24 april! We hoeven gelukkig maar even te wachten: een medewerker gebaart al snel dat we het schip op kunnen rijden. Dek 4, hetzelfde dek als onze hut, had ik op het kaartje al gezien.

We sluiten aan achter de rij auto’s. Ongewoon: meestal is er op veerboten – ik deed de week ervoor nog Puttgarden-Rødby en Stavanger-Hirtshals – een aparte plek voor tweewielers. Een medewerker brengt een bosje sjorbanden en vraagt of we weten hoe deze werken. Ja hoor, we redden ons.

Een stalen oog op de bodem, waaraan de sjorbanden moeten worden vastgemaakt, blijkt niet omhoog te kunnen. Dan wordt vastzetten wel ingewikkeld. Een medewerker weet raad en krijgt met de nodige krachtsinspanning het oog omhoog. Maar kijk: de ogen zitten niet recht tegenover elkaar, maar schuin. Wie heeft dat bedacht? Met een extra sjorband zetten we de motoren vast. In de hoop dat alles blijft staan…

Als we om half zeven – licht wiebelend – in het 7Seas restaurant  komen staat er een enorme rij. We besluiten om even te wachten, maar de charmante Anastasia D. adviseert om toch maar aan te sluiten. De wachttijd valt uiteindelijk gelukkig mee.

Heerlijke dag

De hut is, als gemeld, op hetzelfde dek als onze motoren: dat is me nog nooit overkomen. Geen gesjouw met de bagage over trappen of in overvolle liften. Weliswaar nemen we in eerste instantie de verkeerde kant van het schip, maar dat komt omdat er nergens borden staan. Uiteindelijk slapen we bijna naast de motorfietsen!

De riemen rond de motoren zijn de volgende ochtend snel losgemaakt en de bagage is al even snel weer opgeladen. Voor ons beginnen auto’s te rijden. Behalve de Landrover – Nederlands kenteken – voor ons. De auto blijkt geheel ‘dood’: niets doet het, geen enkel lampje. Vermoedelijk een accuprobleem. We kunnen er net omheen en rijden goedgemutst het schip af. Bij het douanehokje begint het te hagelen. “Welcome in England”, lacht de douanier. We staan aan het begin van wat een heerlijke dag langs de Muur van Hadrianus zou worden. De twee reportages over de tochten in Noord-Engeland en Ierland verschijnen later in Moto73.

Tekst en fotografie: Willem D.A. Laros