Stroud, een goed bewaard geheim van de Cotswolds

Stroud - een goed bewaard geheim in de Cotswolds

Vorig jaar zwierf ik, samen mijn blauwe autootje, twee weken door Schotland. Met de boot van IJmuiden naar Newcastle was ik er zo. Ik herontdekte daar de schoonheid van de Highlands en het alleen reizen beviel me goed. Dit jaar wilde ik weer op avontuur. Maar wat doe je als je weinig budget hebt en dol bent op Groot-Brittannië? Je gaat house-sitten! En zo kwam ik via een Britse housesittersorganisatie in Stroud terecht. Waar?!

Snelwegen en country lanes

De ferry van DFDS brengt mij en mijn afgeladen Twingo van Duinkerken netjes aan de overkant. Vanaf Dover is het, als alles volgens planning loopt, nog vier uur rijden naar deze voor mij onbekende plaats aan de rand van de Cotswolds in Gloucestershire. Mis! Op de M25 en M4 bij Londen staat het vast. Vrijdag blijkt geen goede dag te zijn als je van doorrijden houdt.

Eenmaal van de snelweg af begin ik meer de charmante kant van Engeland te ervaren. Ik rijd door liefelijke dorpjes met pubs die bijzondere namen dragen. Meestal met een hond, vogel of een of andere koning(in). Hoe dichter ik bij mijn eindbestemming kom, hoe groener en hoger de heuvels. De wegen krijgen scherpe bochten en steile hellingen. Zo heb ik ze het liefst.

Engelse tuttigheid ten top

De eigenaresse van Fergus de kat heb ik alleen maar via de telefoon en e-mail gesproken. Ik wist verder niets van haar, het huis of de buurt. Mijn familie en vrienden vonden het spannender dan ik, volgens mij. Mijn tijdelijke woning voor drie weken is een wat modernere zijstraat van Middle street, waar nog huizen uit de 18e eeuw staan. Gebouwd voor de arbeiders uit de tijd van de welvarende textielindustrie. Deze omgeving staat bekend om zijn vele molens waar tijdens de industriële revolutie de wol werd geverfd.

'mijn' woonkamer in Stroud

‘Mijn’ huis is geen historisch huis, maar een ‘modern’ rijtjeshuis, dat alsnog een cottage genoemd wordt. De sleutel vind ik onder de bloempot op instructie van de eigenaresse die al vertrokken is. Binnen is het de Engelse tuttigheid waar ik zo van hou: groene vloerbedekking, een velours fauteuil, antieke donkerbruine kastjes en gordijnen met bloemmotief. De kleine woonkamer met open haard staat vol met prullaria en aan de wanden hangen vooral schilderijen van de Schotse bergen. Het toilet vind ik boven. Vanuit het slaapkamerraam heb ik uitzicht op oude gebouwen en heuvels. Fergus kijkt me bedenkelijk aan. Ik zie hem denken: “Zolang je me maar eten geeft, vind ik alles prima.”

Beroemdheden spotten

In de drie weken dat ik hier ben, leer ik een paar dingen over Stroud. De inwoners, oftewel Stroudy’s, delen graag met je welke beroemdheden hier in de omgeving wonen.  Zonder op te willen scheppen, maar met een onschuldige bijna kinderlijke trots vertellen ze dat schrijvers Ian McEwan en Jill Cooper en drie leden van het Engelse koningshuis, waaronder prins Charles, hier hun huis hebben. Vanuit Black Book Café spot ik de acteur Keith Allen, bekend van onder andere Game of Thrones en vader van zangeres Lily Allen. Tegenover dit café, dat net een gezellige huiskamer is waar je boeken kan lezen en kopen, runt hij met zijn vrouw The Diner, een restaurant in de Amerikaanse jaren 50-stijl.

Historische herbergen en valleien

Zodra men hoort dat ik niet uit de buurt kom, vraagt bijna iedereen waarmee ik een gesprek heb of ik ooit gehoord heb van de auteur Laurie Lee en zijn boek Cider with Rosie. “Uhm nee, nog nooit,” moet ik regelmatig antwoorden (aangezien deze vraag me elke dag wordt gesteld). Zelfs na navraag bij wat Engelse en Amerikaanse vrienden blijken ook zij over deze schrijver nooit gehoord te hebben. “Wat gek dat je hem niet kent, hij is toch echt wereldberoemd,” houden ze vol.

De gezellige Woolpack Inn

De Woolpack Inn in het gehuchtje Slad, grenzend aan Stroud, brengt je tweehonderd jaar terug in de tijd. Tijdens warme avonden zit je heerlijk aan de picknicktafels buiten met uitzicht op de prachtige vallei. Het kerkhof tegenover deze historische pub is de laatste rustplaats van Laurie Lee die zijn bestseller schreef over zijn jeugd in deze streek en die zich afspeelt in de jaren ‘20. In een van de tweedehands boekwinkels ontdek ik per toeval een exemplaar met zijn handtekening dat ik uiteraard niet kon laten liggen. Je wordt dan toch nieuwsgierig naar deze belangrijke schrijver.

Tweede woonkamer

Stroud is omringd door vijf valleien. Waar je ook bent in de stad, je ziet altijd een groene heuvel. Je ervaart zowel de natuur als de stad tegelijkertijd. Mijn huis bevindt zich in upper Stroud, daar waar de ‘rijkere’ mensen wonen. Als ik afdaal kom ik een diversiteit aan winkeltjes tegen in het historische stadscentrum. Je vindt daar vooral vintagespullen, tweedehands boeken, biologische producten en cafés en charity shops (waarvan de inkomsten naar een goed doel gaan). In mijn straat zijn er zelfs shops met speciale thema’s zoals yoga en steampunk. Steampunk moet ik misschien even uitleggen. Hier vind je bijvoorbeeld hoge hoeden uit het Victoriaanse tijdperk met een futuristische fantasietwist, zoals radarwieltjes en klokjes.

Verder naar beneden verandert het straatbeeld: vooral onbezielde winkelketens en een winkelcentrum. Wel vind je daartussen twee interessante cafés: Curio en Star Anise. De laatste is een tweede huiskamer voor kunstenaars. Hier vind je een kleurrijk gezelschap. Dit biologische café is niet opvallend en zou je ook gemakkelijk voorbij lopen als je niet weet dat het er is. De inrichting is niet bijzonder, de eiken houten meubels en de soberheid doen me denken aan een kantine. En toch ben ik hier regelmatig te vinden, omdat ik hier mijn nieuwe vrienden regelmatig tegenkom. Zoals een van de poëten op leeftijd me vertelt: “dit is mijn sociale ochtend”. Met zijn krantje en koffie ontmoet hij hier andere woordkunstenaars. Ook ik word uitgenodigd om aan de ronde tafel plaats te nemen.

Feestjes met kunst en taart

Dat is typisch Stroud leer ik. Mensen betrekken me meteen bij alles. Community is een woord wat ik veel hoor en vooral beleef in dit eigenzinnige stadje. Het samenzijn.

The Middle Street Party

Nog maar net twee dagen hier en ik word al uitgenodigd voor de Middle street party. Met een lange smalle tafel in het midden van de straat, gehaakte en stoffen vlaggetjes en de lekkerste zelfgemaakte taarten denk ik even dat ik in het tv-programma the Great British Bake Off terecht ben gekomen.

Gezelligheid op het Fringe Festival

Het weekend daarna is het Stroud Fringe Festival, waar ook vol trots over wordt gesproken. Drie dagen lang vind je op meerdere locaties in de stad muziek, straattheater en kunst. Edinburgh Fringe, eat your heart out. Op het festival zie ik een diversiteit aan mensen: punkers, rockabillies, hipsters, hippies, ouderen, jongeren, gezinnen met kinderen. De sfeer is gemoedelijk en gezellig. Het weer is ons gunstig gestemd. De zon schijnt en het is droog. ’s Avonds lopen massa’s mensen, hetzij een tikkie dronken, over straat in een jolige bui.

De groene stad

Stroud heeft al jaren een sterke aantrekkingskracht op kunstenaars en progressieve denkers, zoals Dale Vince. Hij wordt de hippie miljonair genoemd en is de oprichter van Ecotricity, een energiebedrijf dat investeert in zonnepanelen en windmolens en zoveel mogelijk banen probeert te creëren voor de inwoners. Ook is hij voorzitter van de Forest Green Rovers, de eerste duurzame en veganistische voetbalclub.

Elke zaterdag is er een farmers market waar lokale ondernemers hun zelfgemaakte en deels ook biologische voedingswaren verkopen. Sowieso een aanrader om hierheen te gaan. Hier raak je gemakkelijk in gesprek met de inwoners, die je leuke tips geven waar je absoluut heen moet. Zo heb ik de eerste dag al een lijstje op zak met pubs en cafés. De 80-jarige schrijver Dennis staat op de markt met unieke geprinte flyers, die hij zelf in zijn printshop heeft gedrukt met een oude drukpers. Met een uitnodiging op zak voor een poëzie-avond in de Woolpack, strijk ik neer op het terras bij het biologische café Woodruffs. Dit was de eerste biologische lunchroom in Engeland.

De full monty

Op aanraden kom ik terecht bij de Stroud Brewery. Naast de fabriek, waar biologisch lokaal bier wordt gebrouwen, is de bar. Het is geen typisch Engelse pub. Je waant je eerder op een Oktoberfest in Duitsland. Wel is het er ontzettend druk en gezellig op de pizza-avond als ik er ben. Regelmatig is er ook live-muziek.

Ik krijg nog tips om naar de Prince Albert in Rodborough en de Black Horse in Amberley te gaan, maar die moet ik voor een volgende keer bewaren.

Aan Nelson street, vlakbij The Diner en Black Book Café, zit een charmant restaurantje NO 23 waar je op dinsdagavond gerust heen kan voor de paella-avond. Voor 5 pond bestel ik de full monty: garnalen, kip en chorizo.

Buiten Stroud

Ga je voor schilderachtige typische Cotswolds dorpjes, bezoek dan Stow-on-the-Wold, Bibury en Painswick. De dorpjes zien er schattig uit, maar ik rijd er doorheen zonder een stop te maken. Iets te veel toeristen naar mijn smaak. Nailsworth, een klein dorpje buiten Stroud, vind ik interessanter. Breng eerst een bezoekje aan Ruskin Mills, waar het idyllische tuinpad van deze holistische school voor jongeren met leerproblemen je naar het café brengt. Daarna kan je de boekwinkels of charity shops in de gezellige winkelstraat bezoeken. En sluit af met huisgemaakte taart in The Canteen, een smaakvol ingerichte oude garage.

Hay-on-Wye is een must see voor de boekliefhebber! Dit stadje in Wales – wel even bijna twee uur rijden – staat bekend om de vele boekwinkels en het literatuurfestival.

The World of Beatrix Potter

De indrukwekkende kathedraal van Gloucester, die je terugziet in de Harry Potter-films, kan je gratis bezoeken. In een straatje ertegenover is het winkeltje en museum The Tailor of Gloucester, naar het gelijknamige boek van Beatrix Potter.

Hobbits in de bossen

Puzzlewood in the Forest of Dean is een oerbos met kloven en geheimen. Voor kinderen (en voor de volwassene die wil) is er een schatzoektocht uitgestippeld. In dit bos is de tv-serie Merlin opgenomen en zou J.R.R. Tolkien zijn inspiratie voor de hobbit hebben opgedaan. Het bos gaat op in een ander prachtig natuurgebied wat deels in Wales ligt: de Wye Valley. Stel Symonds Yat in op je TomTom en laat je verrassen. Bereid je voor op een interessante roadtrip.

Coaley Park

Naast de vele wandelpaden in Gloustershire zijn er ook een mooie uitkijkpunten waar je met de auto kunt komen, zoals: Rodborough Common, Haresfield Beacon en Coaley Peak in Nympsfield.

Vooral voor de bewuste reiziger is Stroud een walhalla. Ook al reis je alleen, eenzaam hoef je je hier niet te voelen. Het is een levendige stad met spontane, vriendelijke mensen met een hoog gehalte aan community spirit.

Mijn volgende house-sit is in Weston-super-Mare, een toeristische badplaats aan de kust van Somerset. Wat zal ik hier gaan beleven?

Dit gastblog is geschreven door Corina van Teatime Stories.

BEZOEK DFDS.NL ▸


Geef een reactie