In mei ging ik weer house-sitten, net zoals vorig jaar in Stroud. Via de organisatie House Sitters UK kwam ik dit keer terecht in een fancy groene wijk dichtbij Edinburgh Zoo waar ik op Sophie de kat paste. Zo’n 15 minuutjes van het stadshart vandaan. Een perfecte locatie dus! Vorig jaar november, tijdens de kerstmarktperiode, was ik ook in deze stad. Veel heb ik toen van de Schotse hoofdstad ontdekt, gezien en bezocht. En nu ging ik verder waar ik vorig jaar was geëindigd.
Van berg tot berg
De meeste musea en indrukwekkende historische gebouwen zijn gecentreerd op en rondom de Royal Mile, de oudste straat van Edinburgh. Deze straat heeft het allemaal: met aan de ene kant het kasteel op de slapende vulkaan en aan de andere kant het Paleis van Holyroodhouse. En daar ergens tussendoor vind je pubs, kathedralen, toeristenwinkeltjes en musea. Vorig jaar was ik diep onder de indruk van het kasteel. Maar voor het paleis had ik toen geen tijd meer.
Het optrekje van hare majesteit
Vanaf bushalte St. Andrew’s House liep ik de heuvel af, via een kerkhof naar het paleis onderaan de Royal Mile. Samen met de Nieuw-Zeelandse reisblogger Yvette bezocht ik Palace of Holyroodhouse, zoals het officieel heet. Een mondvol dus. Wanneer de koningin er niet is, is het paleis open voor publiek. En aangezien ze maar een week (als de geruchten kloppen) in de zomer hier te vinden is, lopen er meer toeristen rond over de fluwelen vloerbedekking dan koninklijke leden.
Staatshoofden door de eeuwen heen
Bij de poort kregen we een audiotour waarbij een Engelse mannenstem ons meenam door het paleis en terug in de tijd. Naar de tijd van Queen Mary of Stuart, Bonnie Prince Charlie, Queen Victoria en King James VI. De Queen’s Gallery bevat een wisselende expositie van kunstwerken die in het bezit zijn van de koninklijke familie. In deze zaal is Sean Connery geridderd en boven de open haard viel mijn oog op een groot portret van koning James I.
Hollandse details
In de muziekkamer, waar naast de piano een harp staat, hangen wandkleden van meer dan tweehonderd jaar oud. Het tafereel laat de mythe over de Romeinse godin Diana zien. En in de koninklijke slaapkamer ontdekte ik iets typisch Nederlands bij de open haard. Ga zelf maar op onderzoek uit om te zien wat ik bedoel. Laat hieronder een reactie achter als je het antwoord weet!
Het einde van de Schotse cultuur
Na het zien van het portret van Bonnie Prince Charlie begreep ik waarom hij die bijnaam had. Hij zag eruit als een ‘mooie’ jongen, een beetje een dandy. Maar wel een die de bloederige slag van Culloden op zijn geweten had. Dit betekende het einde van de Jacobitische oorlog. Maar ook het einde van vele Schotse levens en de Schotse cultuur. Na dit slagveld werden de tartans en doedelzakken verboden door de Engelsen. Veel gevallen clanleden liggen op Culloden (vlakbij Inverness) begraven. Mocht je geïnteresseerd zijn in deze geschiedenis dan kun je Culloden bezoeken.
Het verhaal over de Jacobitische strijd is mooi weergegeven in de tv-serie Outlander, naar de boeken van Diana Gabaldon. In het kort: Claire uit de twintigste eeuw komt via een stenencirkel terecht in de achttiende eeuw waar zij de onweerstaanbare Schot Jamie Fraser tegenkomt. Samen proberen ze de geschiedenis te veranderen. De serie laat prachtige beelden zien van Schotland.
Duizelingwekkend mooi
Vervolgens daalde ik de spiraaltrap af waar ik een beetje duizelig van werd. Beneden aan gekomen liep ik naar buiten naar de ruïne van Holyrood abbey, gebouwd in opdracht van koning David I in 1128 als een Augustijner abdij. Volgens een legende raakte de koning tijdens een jachtpartij in moeilijkheden en werd hij gered door een hert dat in zijn gewei een verlicht kruis droeg, waarop hij zou hebben beloofd op die plaats een kerk te bouwen. In 1500 was dit het meest indrukwekkende klooster van Groot-Brittannië. En eindelijk kwam ik te weten waar de naam Holyrood vandaan komt. Holy rood is een christelijke relikwie en zou onderdeel zijn van het Ware Kruis waaraan Jezus is gestorven. In het ‘scots’ is holy cross dus haly ruid. Het heilige kruis. In de achttiende eeuw stortte het dak van de abdij in waarna de ruïne is overgebleven.
Rondwentelen in de geschiedenis
Ik kon er niets aan doen, maar ik smulde van alle intriges in de koninklijke geschiedenis. Door via de portretschilderijen in de ogen te kijken van Bonnie Prince Charlie of koningin Victoria kwamen hun verhalen tot leven. Bijna in elke kamer stond wel een medewerker klaar om mijn prangende vragen te beantwoorden. Als ik dan weer meer details hoorde en vooral bepaalde plaatsnamen, dacht ik, ja ik wil nog veel meer van Schotland zien. Maar dat is dus het gevaar van dit overweldigende land: het is verslavend en je krijgt er nooit genoeg van. Je bent dus gewaarschuwd…
Ben je ook nieuwsgierig geworden naar Edinburgh? Vaar dan van IJmuiden naar Newcastle en rijd een nieuw avontuur in Schotland tegemoet!
Geschreven door: Corina Kreeft
BEZOEK DFDS.NL ▸
Mooi geschreven, zag me daar weer helemaal lopen. En idd Schotland is één geschiedenis boek. Linksrijden gaat makkelijker dan je denkt gewoon SToep, STuur dan komt alles goed.
Je heb het weer mooi geschreven,Corina.
Je krijgt gewoon zin om ook naar Edinburgh en de rest van Schotland te gaan… Een mooi verhaal weer! En wij gaan ook zeker nog een keer: eerst manlief overtuigen dat je links rijden kan overleven.
Dat links rijden valt reuze mee Mary! Zolang je maar een mantra in het begin opzegt: links rijden… links rijden… links rijden… Dan komt het helemaal goed! 😉 En Edinburgh is ook heel goed bereikbaar met de trein. Dus geen excuus voor manlief meer 😉